Anne adayının hamile olduğunu öğrendiği andan itibaren tek düşündüğü yavrusunu sağlıklı bir şekilde kucağına almasıdır diye düşünüyorum. Çünkü benim öyle oldu. Sağlıklı olsun da kız erkek fark etmez diyenlerdendik biz. Ama benim açımdan hep amalarım vardı :) Önceleri, kız olsun onu süsleyip püsleyeyim diye geçirirdim aklımdan. Ben büyümeye başlayınca da erkek olsun koluna gireyim gerine gerine dolaşayım demeye başlamıştım arkadaş sohbetlerinde. Sonrasında sağlıklı olsunda nasıl olursa olsun diye bitmişti cümlelerim.
Şimdi öğrendik bebeğimizin cinsiyetini. Eşim bir gün öncesinden Amerika yolcusuydu o yanımızda değildi ama anneannemiz, babaannemiz, dedemiz, teyzemiz bizi yalnız bırakmadı bu heyecanlı serüvenimizde. Anneannemiz ve kayın pederim erkek, babaannemiz ve teyzemiz ise kız istiyorlardı. Doktorumuzda müjdeyi dedemize verdi. Evet ben Allah'ın izniyle bir erkek annesi olacağım. Yazarken bile gözyaşlarıma hakim olamıyorum. O anı siz düşünün :)
Sıra bu haberi babamıza vermeye gelmişti. Halbuki Dallas'a indiğinde beni aramış. "Aşkım çok yorgun olacağım uyanınca ben seni arar öğrenirim cinsiyeti" demişti. Ama onun içten içe erkek bebek beklediğini bildiğimden dayanamayıp aradım ve o klişe sözü erkek adamın oğlu olur'u söyledim. Tabi benim adam yorgunluk morgunluk dinlemeden yataktan fırlayıp bebeğimizin 2 yaşına kadar giyeceği tüm kıyafetleri almış o sevinçle. Sizin anlayacağınız bir AVM'nin çocuk mağzalarını talan etmiş :) Bir nevi kendisine oyun arkadaşı geliyor tabi ondan mutlusu olamaz :)
Sıra geldi minik paşamızın hayata gözlerini açmasına... Sabırsızlıkla tüm aile onu bekliyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder